Salt Lake City – maandag 24 september

We kunnen eindelijk weer eens uitslapen we staan pas om 8 uur op. Het begint echt op werken te lijken, we zouden bijna medelijden met onszelf krijgen. Om 10 uur staan we klaar bij de hoofdingang want daar stopt de shuttle-bus onderweg van het vliegveld naar downtown. Het is een gratis ritje, zit bij de prijs van de camping inbegrepen. We vullen de rugzakken en laten de camper dus lekker staan en laten ons de 14 blokken naar de stad rijden. 

We worden afgezet naast Temple Square, wat zoals de naam al doet vermoeden het plein is waar de LDS Church staat, oftewel de Church of Jesus Christ of Latter-day Saints. Een hele mond vol wat dus afgekort wordt tot de LDS Church. Salt Lake City is de bakermat van de Mormoonse kerk en hier staat het “hoofdkantoor” van deze kerk, waar meer dan 1000 man werkt. Dit geloof is tegenwoordig over 176 landen verspreid en telt ruim 13 miljoen leden en wordt voorgegaan door een president, 2 raadgevers en een quorum van 12 apostelen. Deze kerk is ontstaan in 1830 in New York, nadat God en Jezus Christus waren verschenen aan de oprichter en later evangelist Joseph Smith. Hij schreef hier een boek over en kreeg veel volgelingen. Zij werden in New York niet geaccepteerd en zij vervolgd, waarop de gehele gemeenschap verhuisde naar de staat Illinois. Daar werden Smith en z’n broer wederom vervolgd en uiteindelijk vermoord en besloot de nieuwe leider Brigham Young op zoek te gaan naar een stuk land waar geen mensen wonen en waar zij als gemeenschap hun geloof in vrijheid kunnen belijden. 

Tussen 1846 en 1869 maken zo’n 70.000 mormoonse pioniers de ca. 1.500 kilometer lange tocht naar de Great Salt Lake Valley en stichtten de huidige stad. 

Behalve een immense kerk is op dit plein ook het Tabernacle gbouwd, waar the Mormon Tabernacle Choir oefent en uitvoeringen geeft. Het gebouw heeft een fantastische akoestiek, ze claimen zelfs de beste akoestiek van de wereld, waar vanaf iedere zitplaats je een speld kunt horen vallen op het podium. Het orgel is de grootste van de wereld.

We luisteren even naar het oefenen van de organist en gaan dan verder naar het Visitor Center waar wordt verteld en uitgebeeld hoe Brigham Young in Utah aankwam met zijn Mormonen en hoe ze de tempel hebben gebouwd. 

Er staat ook een maquette van de tempel zodat iedereen kan zien hoe de tempel is ingedeeld en ingericht, alleen Mormonen mogen de echte tempel binnen gaan.

Direct naast de Temple Square staat nog steeds het Lion House, het eerste huis, en het Beehive House, het latere huis van Brigham Young en zijn vrouw en 7 kinderen. Wij worden rondgeleid door het Beehive House door twee mormoonse dames. Binnen deze kerk is het gebruikelijk dat jongens en meisjes na hun 18^e jaar zo’n twee jaar voor de kerk werken om evangelisatiewerk te doen. Vanuit de hele wereld worden ze hier opgeleid voor hun taak.

Naast het Temple Square staat ook het Church Office Building, het hoofdkwartier van de kerk. Vanaf de 26^e verdieping heb je een geweldig uitzicht over Salt Lake City. We vragen bij de receptie hoe we op die 26^e verdieping kunnen komen en worden dan heel enthousiast meegenomen door een mormoonse gastvrouw die ons rondleidt langs verschillende schilderijen en beelden en ons de betekenis daarvan uitlegt. Uiteraard gaat het allemaal over het ontstaan van de Mormoonse Kerk, over de organisatie en blijheid die hun geloof geeft.

Ze verteld heel boeiend en neemt ons dan mee naar boven naar de 26^e verdieping. Zonder begeleiding mag niemand meer naar boven sinds 9-11. Vanaf het panoramadak hebben we inderdaad een prachtig uitzicht over heel Salt Lake City. Onze gastvrouw wijst alles aan wat enigszins van betekenis is en weet er wederom veel over  de omgeving te vertellen.

Na afloop van de tour krijgen we een kaartje mee om de film over Brigham Young en de LDS Church te bekijken maar wij houden het voor gezien, genoeg kerk en geloof vandaag. We hebben het gevoel dat we overspoeld worden met informatie. Wat een gigantische organisatie en wat moet deze kerk rijk zijn als je ziet en hoort wat ze allemaal doen. De Olympische Winterspelen van 2002 zijn bijna volledig door deze kerk gefinancierd, eigenlijk is de hele stad inclusief winkelcentra en infrastructuur hun eigendom.

We gaan naar de overkant naar de City Creek Mall. Het is allang lunchtijd en omdat we onze koelkast niet bij ons hebben gaan we naar het Food-court. We laten ons een keertje gaan met fastfood, geen McDonalds maar toch. Al winkelend komen we weer wat souvenirs tegen voor het thuisfront, maar voor de Apple store moeten we naar een ander winkelcentrum The Gateway, 3 blokken verder. Na een kwartier lopen komen we bij de Union Pacific Railroad Depot aan ook genoemd The Gateway. Dit is het oude treinstation van Salt Lake City, wat ligt op een kruispunt van spoorlijnen. Binnen is geen trein of rails meer te bekennen maar wel een prachtige zaal met muurschilderingen over de aankomst van Young in Utah en de opening van de eerste Railroad, deze zaal ademt de oude sfeer van vroeger en is nu te huur voor evenementen. Achter dit gebouw, op het oude spoorwegemplacement is een gloednieuw winkelcentrum verrezen, hier  vinden we inderdaad de gezochte Apple store. Het is er loeidruk, de nieuwe Iphone 5 is enkele dagen geleden in de verkoop gegaan en iedereen wil zich even aan het kleinnood vergapen, vasthouden en mee spelen. Zo ook wij, voor 649 dollar mag hij van eigenaar wisselen, dus toch maar even niet. Helaas is het gezochte souvenir niet meer te koop en moeten we wachten op de komst van de geheel vernieuwde Ipod in oktober, nou maar hopen dat de release datum voor ons vertrek naar Nederland ligt.

We troosten ons met een Iced Coffee bij de Starbucks aan de overkant voor we teruggaan naar de plek waar het busje ons weer komt ophalen. Poeh, dat is een interessant dagje en mega veel informatie, wederom 8 km in de benen, nog net niet bekeerd en daarom tijd voor een biertje in de late avondzon, dat Mormonen geen alcohol drinken gaf toch de doorslag.

Vandaag gereden:  0 miles

Totale afstand:  2066 miles