Er zijn bij Moab drie Nationale Parken waarvan Arches de
bekendste is. Dat is het park wat we vandaag gaan bezoeken. Het is ongeveer 8 miles rijden vanaf de
campground. Bij de ingang laten we onze Annual Pas zien, de pas die een jaar
lang toegang geeft tot alle Nationale Parken, en krijgen zoals altijd een
plattegrond van het park met alle wegen en trails. Er is één lange weg door het
park met maar twee doodlopende zijwegen, de gehele route is 36 miles lang.
We bezoeken
eerst het Visitor Center waar we alvast wat te weten komen over het ontstaan
van de rotsen en bogen in het park en we bekijken een korte film gemaakt door
Discovery Channel. Dan stappen we in de camper en beginnen aan de lange route
door Arches National Park. Langs de weg zijn diverse fotogenieke stops
aangegeven, waar we dankbaar gebruik van
maken. Het eerst viewpoint is tevens het begin van de eerste trail die een mile
om een butte (een opvallende geïsoleerde heuvel met steile, vaak verticale
zijden en een kleine, relatief vlakke bovenkant) heen loopt en verderop weer op
de weg uitkomt. Beetje lastig voor ons want iemand moet toch die camper naar
het eindpunt van de trail brengen of we moeten ook weer 1 mile teruglopen.
Die slaan
we dus over en we rijden naar de volgende viewpoint waar deze trail dus
uitkomt. Er staan op de viewpoints borden met uitleg over rotsen waar we op
uitkijken, zo kunnen we hier o.a. de Sheep Rock zien. Je moet er een beetje
fantasie voor hebben, maar als je de rots vanuit de juiste hoek bekijkt is het
inderdaad een schaap die erbovenop ligt.
Vlak voor de eerste afslag komen we langs Balanced Rock,
hier ligt een grote ei-vormige rots te balanceren op een staande rotspilaar. De
bijbehorende parkeerplaats is overvol, onze camper past er niet meer bij, het
is toch best druk in dit park. We slaan deze rots maar even over, die komt op
de terugweg dan wel en slaan de zijweg in naar The Windows Section, waar de
North en South Window te zien zijn. We komen eerst langs de Garden of Eden, een
leuke partij rode rotsen maar de clou snappen we niet. Na een korte donut-stop
rijden we verder richting de windows tussen hoge rotsen door.
We parkeren de
camper en klimmen de trail naar het North Window en South Window en dan naar de
er tegenover liggende Turret Arch. Alle drie zijn enorme bogen, arches, die
door de natuur gevormd zijn. Ze liggen een stuk hoger dan de parkeerplaats maar
de trail is in de vorm van een trap en redelijk goed te doen. Het is
fantastisch om in de grote bogen te staan, het klinkt er heel hol en we voelen
ons weer erg nietig.
Terug bij de camper is het inmiddels tijd voor de lunch,
we eten een paar broodjes en dan is er aan de andere kant van de parkeerplaats
nog een korte trail van een halve mijl naar de Double Arch, een dubbele boog
zoals de naam al zegt.
We vervolgen de hoofdroute tot we bij de zijweg naar
Delicate Arch komen. Deze boog is vanuit de camper niet te zien en om er bij te
komen wordt een trail aangeraden van 4 miles , waarbij je flink moet klimmen zonder
schaduw. Wij zien dat niet zo zitten, de temperatuur is inmiddels opgelopen tot
zeker 30º C we rijden een stukje verder naar het viewpoint vanwaar de Delicate
Arch wel te zien is.
We kunnen kiezen tussen de Lower Viewpoint, 90 m en geschikt voor
rolstoelen en watjes of de Upper Viewpoint, een halve mijl lopen. We laten ons
niet kennen en gaan naar de Upper. Of dat achteraf zo’n goed idee was weet ik niet
want de Upper ligt echt hoog, we moeten die halve mijl stevig klimmen over een
slecht begaanbaar pad. Boven hebben we echter wel een mooi uitzicht, niet
alleen op de Delicate Arch maar ook over de gehele valley met de fel groen gekleurde
zoutvlaktes.
We worden al flink moe en de voeten beginnen wat te
protesteren maar we willen de rest van de route zeker volbrengen.
Dan komen we
langs de parkeerplaats van Sand Dune Arch, omdat we geen enkel uitzicht willen
missen stoppen we ook hier. Heel in de verte zien we de Broken Arch en de moed
zinkt in onze schoenen, dit kunnen de voeten niet meer aan om daar naar toe te
lopen.
We lopen echter toch een klein stukje richting een kleine wegwijzer en
worden verrast door een nauwe opening in de rotsen waarnaar verwezen wordt. We
wagen het erop en persen ons er door heen.
Dan komen we op een soort
binnenplaats tussen de enorme hoge rotsen. Alles om ons heen is rood, zowel de
stenen als het mulle zand waar we op lopen en hoog boven ons is de azuur blauwe
lucht. Midden tussen die rotsen is weer een prachtige boog te zien, inderdaad
de Sand Dune Arch. De pijn in de voeten is even vergeten.
We naderen het eindpunt van onze route, de Devils Garden.
Hier zijn weer een aantal Arches te zien maar de meesten liggen kilometers ver,
de hele trail is 5 miles
op en neer met fikse hoogteverschillen. De grootste boog, de Landscape Arch met
een spanwijdte van 88 m .
is de bekendste van Arches National Park. We gaan er nog een keer voor en lopen
en klimmen een dikke kilometer heen naar Landscape Arch, We drinken nog maar
eens een flesje water en aanvaarden de terugreis. Onze voeten protesteren, we
hebben het warm en het klimmen en dalen is sterk terug te voelen in de knieën,
kuitspieren en Cathy’s gevoelloze kleine teentjes. We zijn oprecht blij als we
in het dal beneden en klein wit campertje zien staan.
Op de terugweg naar de uitgang van het park komen we weer
langs de Balanced Rock, waar het op de heen weg zo druk was. We stoppen toch
nog maar even en wandelen (oh help) een stukje naar de Rock. Tot 1975 stond er
nog een kleinere soortgelijke balancerende rots naast maar die is tijdens de
winter door de vorst eraf gevallen. Het is een kwestie van tijd voor ook de
grote een keer naar beneden komt. Dat geldt in principe voor alle rotsen, bruggen
en buttes, de erosie gaat verder en uiteindelijk zal al dat moois binnen
tientallen miljoenen jaren gaan verdwijnen.
Het is al half zeven als we eindelijk terug zijn op de
campground, er zijn geen nieuwe campers bijgekomen we zijn nog steeds alleen op
het trekkersveld. Op de barbecue maken we een sirloin klaar, met wat friet en
sla is dit een koningsmaal. Alle trails bij elkaar hebben we vandaag meer dan 11 kilometer gelopen
en geklommen en onderweg 8 flesjes bronwater leeg gedronken. Was het nu een
inspannende of juist ontspannende vakantie?
Wij weten het nu even niet meer!
Vandaag gereden: 64 miles
Totale afstand: 2519 miles
Prachtige foto's. met dit soort reizen, komt het uit rusten thuis pas weer!
BeantwoordenVerwijderenBedankt, leuk dat je onze blog volgt.
BeantwoordenVerwijderenUitrusten doen we ook niet echt, al komen we wel helemaal tot rust zo los van thuis en werk. Voor mij is het een ontspannende vakantie. :)