Arches National Park – donderdag 27 september


Er zijn bij Moab drie Nationale Parken waarvan Arches de bekendste is. Dat is het park wat we vandaag gaan bezoeken. Het is ongeveer 8 miles rijden vanaf de campground. Bij de ingang laten we onze Annual Pas zien, de pas die een jaar lang toegang geeft tot alle Nationale Parken, en krijgen zoals altijd een plattegrond van het park met alle wegen en trails. Er is één lange weg door het park met maar twee doodlopende zijwegen, de gehele route is 36 miles lang. 
We bezoeken eerst het Visitor Center waar we alvast wat te weten komen over het ontstaan van de rotsen en bogen in het park en we bekijken een korte film gemaakt door Discovery Channel. Dan stappen we in de camper en beginnen aan de lange route door Arches National Park. Langs de weg zijn diverse fotogenieke stops aangegeven, waar  we dankbaar gebruik van maken. Het eerst viewpoint is tevens het begin van de eerste trail die een mile om een butte (een opvallende geïsoleerde heuvel met steile, vaak verticale zijden en een kleine, relatief vlakke bovenkant) heen loopt en verderop weer op de weg uitkomt. Beetje lastig voor ons want iemand moet toch die camper naar het eindpunt van de trail brengen of we moeten ook weer 1 mile teruglopen. 
Die slaan we dus over en we rijden naar de volgende viewpoint waar deze trail dus uitkomt. Er staan op de viewpoints borden met uitleg over rotsen waar we op uitkijken, zo kunnen we hier o.a. de Sheep Rock zien. Je moet er een beetje fantasie voor hebben, maar als je de rots vanuit de juiste hoek bekijkt is het inderdaad een schaap die erbovenop ligt.
Vlak voor de eerste afslag komen we langs Balanced Rock, hier ligt een grote ei-vormige rots te balanceren op een staande rotspilaar. De bijbehorende parkeerplaats is overvol, onze camper past er niet meer bij, het is toch best druk in dit park. We slaan deze rots maar even over, die komt op de terugweg dan wel en slaan de zijweg in naar The Windows Section, waar de North en South Window te zien zijn. We komen eerst langs de Garden of Eden, een leuke partij rode rotsen maar de clou snappen we niet. Na een korte donut-stop rijden we verder richting de windows tussen hoge rotsen door. 
We parkeren de camper en klimmen de trail naar het North Window en South Window en dan naar de er tegenover liggende Turret Arch. Alle drie zijn enorme bogen, arches, die door de natuur gevormd zijn. Ze liggen een stuk hoger dan de parkeerplaats maar de trail is in de vorm van een trap en redelijk goed te doen. Het is fantastisch om in de grote bogen te staan, het klinkt er heel hol en we voelen ons weer erg nietig. 
Terug bij de camper is het inmiddels tijd voor de lunch, we eten een paar broodjes en dan is er aan de andere kant van de parkeerplaats nog een korte trail van een halve mijl naar de Double Arch, een dubbele boog zoals de naam al zegt.
We vervolgen de hoofdroute tot we bij de zijweg naar Delicate Arch komen. Deze boog is vanuit de camper niet te zien en om er bij te komen wordt een trail aangeraden van 4 miles, waarbij je flink moet klimmen zonder schaduw. Wij zien dat niet zo zitten, de temperatuur is inmiddels opgelopen tot zeker 30º C we rijden een stukje verder naar het viewpoint vanwaar de Delicate Arch wel te zien is. 
We kunnen kiezen tussen de Lower Viewpoint, 90 m en geschikt voor rolstoelen en watjes of de Upper Viewpoint, een halve mijl lopen. We laten ons niet kennen en gaan naar de Upper. Of dat achteraf zo’n goed idee was weet ik niet want de Upper ligt echt hoog, we moeten die halve mijl stevig klimmen over een slecht begaanbaar pad. Boven hebben we echter wel een mooi uitzicht, niet alleen op de Delicate Arch maar ook over de gehele valley met de fel groen gekleurde zoutvlaktes.
We worden al flink moe en de voeten beginnen wat te protesteren maar we willen de rest van de route zeker volbrengen. 
Dan komen we langs de parkeerplaats van Sand Dune Arch, omdat we geen enkel uitzicht willen missen stoppen we ook hier. Heel in de verte zien we de Broken Arch en de moed zinkt in onze schoenen, dit kunnen de voeten niet meer aan om daar naar toe te lopen. 
We lopen echter toch een klein stukje richting een kleine wegwijzer en worden verrast door een nauwe opening in de rotsen waarnaar verwezen wordt. We wagen het erop en persen ons er door heen. 
Dan komen we op een soort binnenplaats tussen de enorme hoge rotsen. Alles om ons heen is rood, zowel de stenen als het mulle zand waar we op lopen en hoog boven ons is de azuur blauwe lucht. Midden tussen die rotsen is weer een prachtige boog te zien, inderdaad de Sand Dune Arch. De pijn in de voeten is even vergeten.
We naderen het eindpunt van onze route, de Devils Garden. Hier zijn weer een aantal Arches te zien maar de meesten liggen kilometers ver, de hele trail is 5 miles op en neer met fikse hoogteverschillen. De grootste boog, de Landscape Arch met een spanwijdte van 88 m. is de bekendste van Arches National Park. We gaan er nog een keer voor en lopen en klimmen een dikke kilometer heen naar Landscape Arch, We drinken nog maar eens een flesje water en aanvaarden de terugreis. Onze voeten protesteren, we hebben het warm en het klimmen en dalen is sterk terug te voelen in de knieën, kuitspieren en Cathy’s gevoelloze kleine teentjes. We zijn oprecht blij als we in het dal beneden en klein wit campertje zien staan.
Op de terugweg naar de uitgang van het park komen we weer langs de Balanced Rock, waar het op de heen weg zo druk was. We stoppen toch nog maar even en wandelen (oh help) een stukje naar de Rock. Tot 1975 stond er nog een kleinere soortgelijke balancerende rots naast maar die is tijdens de winter door de vorst eraf gevallen. Het is een kwestie van tijd voor ook de grote een keer naar beneden komt. Dat geldt in principe voor alle rotsen, bruggen en buttes, de erosie gaat verder en uiteindelijk zal al dat moois binnen tientallen miljoenen jaren gaan verdwijnen.

Het is al half zeven als we eindelijk terug zijn op de campground, er zijn geen nieuwe campers bijgekomen we zijn nog steeds alleen op het trekkersveld. Op de barbecue maken we een sirloin klaar, met wat friet en sla is dit een koningsmaal. Alle trails bij elkaar hebben we vandaag meer dan 11 kilometer gelopen en geklommen en onderweg 8 flesjes bronwater leeg gedronken. Was het nu een inspannende of juist ontspannende vakantie?  Wij weten het nu even niet meer! 


Vandaag gereden:  64 miles
Totale afstand:  2519 miles

2 opmerkingen:

  1. Prachtige foto's. met dit soort reizen, komt het uit rusten thuis pas weer!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Bedankt, leuk dat je onze blog volgt.
    Uitrusten doen we ook niet echt, al komen we wel helemaal tot rust zo los van thuis en werk. Voor mij is het een ontspannende vakantie. :)

    BeantwoordenVerwijderen