.jpg)
We hebben vandaag heel wat kilometers voor de boeg want we
gaan richting Moab, maar voor het zover is, rijden we eerst nog even naar
Antelope Island. Dit is een eiland in het Great Salt Lake, per slot heeft de
stad haar naam aan dit grote meer te danken. We moeten daarvoor wel terug naar
het noorden, een uurtje rijden vanaf de stadscamping. Antelope Island is een
state park waar onze Nationale Parkenpas niet geldig is dus betalen we braaf de
entree kosten á $ 9 en rijden dan een 11 km lange weg op met aan weerszijden het
zoute water van Great Salt Lake. Het meer wordt gevoed door vier rivieren maar
het water kan er niet meer uit zodat de zouten en mineralen er achterblijven en
het meer vijf keer zo zout is als de oceaan, zeg maar de Dode Zee van Amerika.
Ook dit meer heeft te lijden van de droogte van deze zomer want de waterstand
is erg laag, grote stukken staan zelfs helemaal droog, de randen met het water
zijn wit gekleurd van het opgedroogde zout. En dan te bedenken dat er van 1982
tot 1987 zo’n hoge waterstand was dat de weg er naar toe volledig weggespoeld
werd en grote delen van het eiland in het meer verdwenen. De herstelwerkzaamheden
hebben vijf jaar geduurd, zodat het park totaal tien jaar gesloten is geweest
voor het publiek.
Na het routine bezoek aan het Visitor Center gaan we een
rondje rijden op het eiland. Het is wat regenachtig weer, waardoor het erg
rustig is op het eiland, we komen maar weinig auto’s tegen. We beginnen bij het
Buffalo Point Overlook, op de route hier naar toe zien we al een aantal
buffalo’s en een pronghorn.
Dan rijden we naar de Historic Fielding Garr Ranch,
deze ranch is gebouwd in 1848 en was ooit een echt “cowboy” ranch. De weg hier naar
toe is 11 miles
en is doodlopend, dus moeten we ook deze weg weer terug, eigenlijk is dit de
enige weg op het eiland waar je met een auto kunt komen, de rest van het eiland
kun je alleen te voet of te paard bezoeken.
We komen nog een paar pronghorns
tegen en mule deer gezinnetje, een soort herten met grote ezelsoren, en a lot
of buffalo’s. Op de terugweg zien we nog meer mule deers en aan de waterkant
zien we een heuse coyote lopen op zoek naar een lekker watervogeltje, helaas is
hij net te ver weg om hem goed op de foto te krijgen maar met een verrekijker
krijgen we toch een aardig beeld van hem.
Eenmaal van het eiland af gaan we echt kilometers vreten en
rijden we langs Salt Lake City naar het zuiden. Wat een enorm uitgebreide stad
is Salt Lake City en dan te bedenken dat dit alles met een handjevol Mormoonse
gelukzoekers is begonnen. Het eerste stuk gaat over de Interstate, maar na twee
uur kunnen we eraf en gaan we bergen in, die we al die tijd vanaf de snelweg al
hebben gezien. We moeten het bergmassief doorkruizen dus wordt het weer flink
klimmen en dalen.
Het zonnetje schijnt hier en daar tussen de wolken door en
dat maakt dat de diep rode herfst kleuren op de bergen extra goed uitkomen. Het
is genieten van al die kleurenpracht.
Om half vijf houden we het voor gezien en rijden het dorp
Price in om een campground te zoeken. Dat lukt, want naast de benzinepomp, de
Mac en KFC ligt zo te zien een RV campground. We parkeren even bij de Big Kmart
om het grote campingboek door te bladeren en maken dan gelijk van de
gelegenheid gebruik om nog even te gaan winkelen. Na een leuke broek te hebben
gescoord zoeken we de Legacy Inn, een motel met in de back yard een dertig tal
camperplaatsen. De kampbaas maakt een beetje slome indruk, houdt geen
administratie bij en geeft aan dat hij niet van plan is om vroeg op te staan om
zijn gasten uit te zwaaien, we kunnen de sleutel van het toiletgebouw gewoon in
de brievenbus gooien. Met dit spontaan geboden vertrouwen rijden we de verlaten
campground op, we mogen zelf een plaatsje uitzoeken en gaan na het aanhaken, ons avondmaal klaarmaken.
Zowel het motel als de RV camp geven een gedateerde, ietwat vervallen indruk. Zou
de naam Legacy (= nalatenschap) van dit motel / RV camp iets met zijn houding en
inzet te maken hebben?
Vandaag gereden: 224 miles
Totale afstand: 2290 miles
Geen opmerkingen:
Een reactie posten