Craters of the Moon – zaterdag 22 september

We maken er een korte nacht van want we willen veel doen vandaag en staan dus weer om 7 uur op. We gaan naar Craters of the Moon een half uurtje rijden hier vandaan. We beginnen bij het Visitor Center en bekijken daar eerst een korte film met uitleg over de uitbarstingen van de vulkanen in dit landschap, dan gaan we de loop rijden door het park. Het is een loop van 7 miles langs diverse interessante punten en trails.

Bij de eerste stop maken we een korte wandeling door het lava landschap, dit is één van de jongste kraters welke zo’n 2100 jaar geleden is gevormd door de lava stromen. We zien duidelijk de gestolde golven van lava en de vele barsten die in dit poreuze gesteente inmiddels is ontstaan, vooral het bevriezen en daarna weer ontdooien van water en sneeuw zijn hier debet aan. Bij de tweede stop maken we weer een korte wandeling en leren dan wat er zoal leeft in en op de lava gesteenten, zoals bomen, planten en dieren. Ondanks dat er geen voedingstoffen in het gestolde en gefragmenteerde lava zit, weet de natuur zich in de loop der eeuwen toch te ontwikkelen.

De volgende stop is bij een hoge berg waar we naar boven moeten lopen, het is maar 800 m naar boven maar wel met een helling van 42 %, het is één van de grootste basalt sintelbergen van de wereld. Krakend over de sintels stappen we rustig naast elkaar de berg op. Als we hijgend boven komen worden we beloond met een geweldig uitzicht, het lijkt net of we op het topje van de wereld staan. Het is nog steeds geen helder weer maar toch kunnen we over het hele park heen kijken. De loop voert ons naar een volgend punt, daar is een pad gemaakt naar een mini vulkaan waar we recht in kunnen kijken. De één na laatste stop brengt ons bij een punt waar we kunnen kiezen uit drie verschillende trails van 2 tot 4 miles. Deze slaan we even over want de temperatuur is inmiddels behoorlijk opgelopen en we hebben al de nodige kilometers in de kuiten zitten.

We rijden door naar de laatste stop waar we een aantal grotten kunnen bezoeken in de lava. Hiervoor is wel een toegangskaart nodig die we bij het Visitor Center hebben gekregen. De vleermuizen die in deze grotten wonen worden namelijk bedreigt met een dodelijk virus, dit virus is niet gevaarlijk voor mensen maar kan wel door mensen overgebracht worden. We mogen alleen de grotten in als we verklaren sinds 2005 niet meer in een grot of ondergrondse mijn te zijn geweest. Net als wij op de parkeerplaats aankomen begint er een wandeling met een Ranger, wij sluiten ons aan en lopen met de groep mee. De wandeling zal een uur duren over een lengte van een halve mijl. De Ranger stopt vaak onderweg en vertelt veel over het ontstaan van het landschap en over de verschillende lava stromen en lava as, ook over de vegetatie weet zij veel te vertellen. Na drie kwartier in de moordende zon komen we eindelijk bij de grot aan.

Via een korte ijzeren trap en stappend over rotsen komen we beneden in de lava tunnel. Na nog een praatje van haar krijgen we het aanbod om via de “achterdeur” de grot uit te gaan, maar daarvoor moeten we dan wel over hele grote rotsblokken klimmen en onszelf door een gat omhoog hijsen. Wij bedanken hiervoor en gaan gewoon terug zoals we gekomen zijn. We lopen de halve mijl weer terug en gaan nog even bij de andere lava grotten kijken, hier zijn goede dichte schoenen en een zaklamp verplicht. Na weer een wandeling van 1 mile door het warme lava landschap komen we bij de Boy Scout grot, deze ingang is zo klein dat er alleen kinderen in kunnen dus we lopen door naar de Beauty grot. Klauterend en struikelend over de stenen laten we ons in de grot zakken waar we ongeveer  100 m het stikke donker in kunnen lopen, daar was dus die verplichte zaklamp voor. Achterin deze grot waar het echt koud is, zien we een ingestorte gang en glinsteren er metalen fragmenten in het gesteente. Waar de vleermuizen zich op dat moment bevinden weten we niet maar wij zien ze niet.

We klimmen de grot weer uit en moeten dan nog een kwartier terug lopen naar de parkeerplaats met niets anders om ons heen alleen maar gestolde lava gesteenten. Het is net of we op de maan lopen, het is een erg indrukwekkend landschap.

Het is inmiddels drie uur en we hebben nog steeds niets gegeten, dus de airco gaat aan, de schoenen uit en we genieten van onze welverdiende lunch, we hebben inmiddels meer dan 8 kilometer in de benen zitten. Het wild wat we vandaag gespot hebben: één chipunck en een krekel die me aan zat te staren.

Het is nog vroeg dus we blijven hier niet op de lava camping maar vertrekken vast naar onze volgende bestemming Twin Falls.  Nadat wij het zwarte lava landschap achter ons hebben gelaten zien we alleen nog maar weilanden met aardappels, maïs of koeien tot we anderhalf uur later in Twin Falls aankomen. Op de camping is nog net één plaatsje over dus we hebben geluk. We rijden weer terug naar het centrum om spareribs te eten bij Applebee’s. Als toegift nemen we een 2 persoonstoetje bestaande uit een warm choco-cookie met daarop bolletjes ijs, slagroom en gesmolten fudge en twee lepeltjes. We sluiten dan af met een lekkere bak koffie op de camping. Poeh, dat was wel een inspannend dagje, dat was net werken onder prettige omstandigheden.

Vandaag gereden:  131 miles

Totale afstand:  1826 miles