Rocky Mountains – zondag 9 september

Deze nacht was het een stuk aangenamer met de verwarming aan, we hebben lekker geslapen zonder koude voeten. Ja, ook wij moeten nog wennen aan alle aanwezige faciliteiten van een camper. 

Zo langzamerhand beginnen we de camper een beetje te kennen, we hebben twee accu’s, een tank met propaan, een benzine-generator en een benzine motor van de auto en eventuele elektriciteit uit het vaste net beschikbaar als energiebronnen. Afhankelijk of je rijdt, stilstaat of hooked-up bent, moet je keuzes maken. Hiervoor heb je een heel schakelpaneel tot je beschikking. We hebben twee airco’s, één van de auto en één op het dak, de koelkast en vriezer werken of op propaan of elektriciteit, de waterpomp en boiler werken op de accu, generator of het elektriciteitsnet, de magnetron, wasemkap en koffieapparaat weer allen op de generator of elektriciteit, de verwarming echter weer op gas maar ook op het elektriciteitnet, dus steeds de goede keuzes maken om zoveel mogelijk brandstof te besparen.

Natuurlijk zijn we nog steeds vroeg wakker maar dat is niet erg want we willen er een lange dag van maken. We willen naar Bear Lake in de Rocky Mountains om daar te wandelen. Helaas mogen we daar niet met privé voertuigen rijden en moeten we de shuttlebus nemen vanaf het Visitor Center, dus dat wordt ouderwets een rugzakje inpakken en goed nadenken wat we mee moeten nemen voor een hele dag.

Voor we weggaan bellen we eerst het service nummer van CampingWorld vanwege de problemen met de oven en de magnetron. Na het probleem in goed Engels te hebben uitgelegd horen we dat we binnen een uur antwoord krijgen. We gaan dus maar vast op pad naar het Visitor Center. Aangekomen op de parkeerplaats worden we teruggebeld dat de monteur vanavond op de camping bij ons komt om het probleem te onderzoeken. Na 5 minuten echter worden we nogmaals gebeld dat hij liever nu komt omdat hij ‘s avonds geen onderdelen meer kan krijgen. Hij zal rechtstreeks naar de parkeerplaats van het Visitor Center komen dus hebben we geen andere keus dan wachten. Nog een telefoontje later blijkt dat het nog een uurtje kan duren. Over de service van CampingWorld niets te klagen ze doen er alles aan om ons zo snel mogelijk te helpen, Wat er ook gebeurd, we worden vandaag geholpen. Wij hadden het liever iets minder snel gehad, geloof ik, want nu loopt ons uitstapje naar Bear Lake behoorlijk vertraging op. In het Visitor Center zijn alleen maar boeken te koop, maar zie hier weer een voordeel van een camper: we zetten de generator aan en gaan aan tafel zitten met een lekker bakkie koffie, puzzelboekje erbij en we vermaken ons wel.

Twee uur later belt de monteur dat hij het Visitor Center niet kan vinden, vast geen plaatselijke vakman want wie in deze omgeving kent de ingang naar het Rocky Mountain National Park nou niet? Of wij dus maar even naar McDonalds willen rijden aan de andere kant van de stad, daar staat hij te wachten. Tuurlijk, wij willen toch zeker dat de oven gerepareerd wordt. De reparatie blijkt uiteindelijk een kleinigheidje, de oven werkt weer. De magnetron gelukkig ook, als je eerst de klok instelt dan werken de programma’s ook. Het is inmiddels 14:00 uur als de monteur wegrijdt dus tijd voor de lunch, gelukkig is er een Subway vlakbij. Na de lunch gaan we eindelijk op pad naar Bear Lake.

We rijden naar de parkeerplaats van de shuttlebus maar daar mogen geen RV’s parkeren, we moeten weer terug naar de stad en daar een shuttle naar de ingang van park nemen om vervolgens over te stappen op de shuttle naar Bear Lake. Onderweg komen we verschillende kuddes met Elk’s tegen, deze enorm grote herten trekken zich niets aan van auto’s en bussen, immers de mens wordt gedoogd in hun natuurlijke omgeving. Om 16:00 uur zijn we dan toch eindelijk gekomen waar we vandaag naar toe wilden, we kunnen gaan wandelen.

Om te wennen aan de inspanning op deze grote hoogte maken we eerst een rondje om Bear Lake heen, een trail van 0,8 miles. Het uitzicht over het meer met op de achtergrond de Rockies is fabuleus en omdat het al laat in de middag is zien we nog maar weinig andere toeristen. 

Na deze oefening willen we nog een trail lopen, we gaan naar de Alberta Falls, een trail van 1,2 miles en dan weer terug. Deze trail wordt aangeprezen als ‘easy’ maar heeft wel een hoogte verschil van 200 meter. De trail gaat eerst 250 meter naar beneden en wij vrezen al dat we dat straks ook weer omhoog moeten lopen, halverwege komen we echter een zijpad tegen die naar een andere shuttle-halte leidt een stuk lager dan waar we zijn begonnen, dat is boffen. Vanaf hier loopt de route redelijk vlak met een paar kleine stijgingen en na een half uurtje komen we bij de waterval aan. Het is inderdaad heel mooi en zeker de moeite waard om hier naar toe te lopen. 

Het laatste stukje klimmen we als echte hikers naar boven over de rotsen om op de rand van de waterval te komen. Daarna lopen we terug en als we met de shuttle terug rijden gaat de zon al onder en wordt het weer behoorlijk koud, de temperatuur verschillen zijn hier enorm, overdag in korte broek en ’s avonds in een lange broek en trui. We zetten met het laatste beetje daglicht de camper weer op de camping en gaan nog even eten bij een BBQ restaurant. Typisch Amerikaans met felle verlichting en veel tv’s met sport maar de parkeerplaats is bijna vol dus het eten moet wel goed zijn. De biefstuk en de Ribs smaken inderdaad verrukkelijk en met een voldaan gevoel over deze lange dag lopen we terug naar de camping. Nog een kopje koffie, een stukje schrijven voor de blog, toch nog even de foto’s van vandaag terug kijken en dan naar bed.

Vandaag gereden: 16 miles

Totale afstand: 177 miles