Capitol Reef National Park – zondag 30 september

De wekker gaat weer wat vroeger, we hebben een flinke rit voor de boeg. Toch zijn we niet de eersten want als we wegrijden zijn de tentjes achter ons al opgeruimd. Vrijdagavond is er een groep hikers gearriveerd met kleine tentjes, Amerikanen gaan bijna elk weekend iets buitenshuis doen. Ook de vier mannen met twee off-the-road Jeeps schuin achter ons zijn al weer vertrokken. Enkele weekend campers staan er nog, ook op zo’n rustige, kleine, achteraf gelegen campground wordt het in het weekend wat drukker.

Het eerste deel van de route is 60 miles terug zoals we zijn gekomen, we moeten via de Interstate om de nationale parken heen rijden in zuidelijke richting. Daarna gaan we van de deze snelweg af en volgen een scenic highway richting het Capitol Reef National Park. Onderweg veranderd het landschap langzaam van rode bergen in grijze bergen en witte bergen en paarse bergen en ronde bergen en toch ook weer rode bergen. Sommige bergen lijken net grote zandhopen maar zijn toch echt van steen. Het is dus een zeer kleurrijke rit. Sneller als verwacht zien we ineens het entree bord van het park. Er staat niemand te controleren of we wel een toegangspas hebben, maar we stoppen toch maar even al is het maar omdat het lunchtijd is. 

Na de lunch rijden we het Capitol Reef park in, het is niet zo’n groot park, er is maar ongeveer 20 miles verharde weg. Na 5 miles komen we bij het Visitor Center en vragen hier even of we nog op de campground terecht kunnen. De ranger zegt dat er waarschijnlijk nog wel plaats is maar dat we er dan direct naar toe moeten, de camping is op basis van first come, first serve. De campground is maar 1 mile verder en er is gelukkig nog plaats, we pakken de selfservice envelop en gaan op zoek naar een lege plek. Het campgeld moet in de envelop en een geel strookje moet aan het nummer paaltje geklipt worden om aan te geven dat de plaats vanaf nu bezet is, de enveloppe gaat vervolgens in de box bij de ingang, zo simpel is het. 

Het is een state campground, dus we hebben hier geen hook-up met elektra, water en wifi maar het is wel een hele mooie camping midden in het bos bij de rivier, ruime plaatsen met mooie picknick tafels en houtbranders met barbecues. Wij pakken desondanks onze eigen stoeltjes en tafeltje want die zitten een stuk comfortabeler. Het is pas drie uur maar we hebben geen zin om nog door het park te rijden en ook geen zin om een lang stuk te wandelen, we wandelen alleen even naar een oude Mormoonse boerderij en boerenwerkplaats naast de camping, die nu is ingericht als museum(pje). Dit is ook een van de gebieden waar uiteindelijk de Mormonen rond 1860 naar toe getrokken zijn. Het merendeel heeft zich hier aan de oevers van de rivier de Fremont River gevestigd als (fruit)boer. De natuurcamping is van oudsher een boomgaard en heet Fruita. 

Op de terugweg langs de rivier komt er ineens een groepje Mule Deers uit het water het pad op, ze kijken ons wat schichtig aan en lopen dan de dichte bossage in aan de andere kant van het pad. Als we camping oplopen zien we nog een paar Mule Deers grazen, een moeder met vier kleintjes, ze komen hier kennelijk wel meer.

Om vier uur zitten we lekker met een biertje en een glaasje wijn op de camping, dit is het echte campingleven. De barbecue gaat een uurtje later aan en tot 21.00 uur is het een behaaglijke temperatuur.

Vandaag gereden:  150 miles

Totale afstand:  2879 miles