Grand Canyon – maandag 8 oktober

Het is een goed uur rijden en dan zijn we in Grand Canyon National Park. We rijden eerst nog door het plaatsje Tusayan, waar we drie jaar geleden 2 nachtjes hebben gelogeerd in de Red Feather Lodge. 

We herkennen het Imax theater waar een unieke film over de Grand Canyon  hebben gezien en de restaurantjes  waar we hebben gegeten, er is weinig veranderd, enkel de weg door het centrum is vernieuwd. We rijden de South Entrance in en we zoeken gelijk de park camping op en boeken een plekje voor vannacht. We lunchen en dan gaan we het park in, we zitten op de South Rim. De canyon  moet je zien als een uitgeslepen diepe geul van 18 km breed waarin op het diepste punt (2 km diep)  de rivier de colorado stroomt. In miljoenen jaren is door water- en winderosie het landschap uitgeslepen en bepaalde de hardheid van het gesteente in hoeverre dit weg gesleten is. 

Het mooie van de Grand Canyon is dat je als het ware twee kilometer diep in de aarde kan kijken hoe deze in lagen is opgebouwd, een prachtig kleuren schouwspel. De South Rim is veel mooier dan de North Rim en daarom ook veel drukker. De parkdirectie heeft het toerisme groots aangepakt en enorme parkeerterreinen aangelegd, er rijden hier overal gratis shuttle bussen. Wij rijden met de camper naar het Marktplaza en zetten daar de camper neer. Er is daar een groot centrum gebouwd met een supermarkt en een grote souvenirwinkel waar wij nog even rond snuffelen. 

Als we de parkeerplaats verlaten op weg naar het Visitor Center zien we langs de weg een Mule Deer grazen. Ze is hier kennelijk thuis want ze trekt zich van niemand iets aan en eet rustig door als wij uitstappen om foto’s te maken. In het Visitor Center bekijken we een paar films over het ontstaan van de Grand Canyon. Achter het Visitor Center is een kort wandelpad naar de Rim, hier staan we letterlijk in een afgrond te kijken. We zijn er niet alleen je kunt bijna over de hoofden lopen. 

De toeristen worden massaal met touringcars aangevoerd, maken wat foto’s, zeggen Oh en Ah en verdwijnen weer, dit keer ziet het zwart van de Japanners. We merken ook nu weer dat als we een paar honderd meter verder lopen het steeds rustiger wordt. We wandelen 1 km langs de Rim naar het Yavapai Point daar nemen we de shuttle bus richting Yakipoint en stappen uit bij het South Kaibab trailhead. Hier begint een trail naar de Colorado River ruim 10 km naar beneden met een hoogteverschil van 1,2 mile. Omdat niemand in één dag heen en weer naar de Colorado River kan lopen, is er beneden een campground voor de hikers. 

Vandaar kun je naar de North Rim lopen of naar het Grand Canyon Village op de South Rim. In plaats van de trail naar beneden lopen wij boven langs de Rim terug naar een andere opstaphalte, weer een dikke kilometer en nemen we de shuttle terug naar de parkeerplaats waar de camper staat.

We gaan toch nog even naar de Canyon Village maar hebben geen zin om op de shuttle te wachten en nemen de camper mee. Een kleine vergissing want in heel de Canyon Village is geen vrije parkeerplaats meer te vinden waar wij onze camper kwijt kunnen. Is niet zo heel erg omdat we daar drie jaar geleden al heel uitgebreid het Visitor Center en musea hebben bekeken en daar een aantal grote wandelingen hebben gemaakt. 

Als we terug rijden naar de campground steken er voor ons twee Mule Deers over, ze zien ons echt niet als een bedreiging maar wandelen op hun gemak naar de overkant. Het is inmiddels vijf uur dus tijd voor het aperitief voor we eten gaan koken. Omdat het een natuurcamping is zonder elektra is het om 19.30 uur dan ook stikkedonker en fors kouder. Het scheelt zeker 20ºC met Las Vegas, vannacht is het om het vriespunt, maar dat maakt ons niets uit als echte diehards en natuurkampeerders! (in onze verwarmde camper)

Vandaag gereden:  68  miles

Totale afstand:  3668  miles