Als we wakker worden is het net of we alleen op de wereld
zijn, we hebben ongeveer 10
meter zicht om ons heen de rest verdwijnt in een dichte
mist.
Het is ook knap koud geweest vannacht want de verwarming is een paar keer
aangeslagen. Om te douchen moeten we naar de Headquarters vlak bij de uitgang
van de campground, gelukkig hebben we een douche aan boord en voldoende warm
water, wat een luxe zo’n camper. Bij de uitgang dumpen we ons vuile douchewater
en dan zijn we al voor half tien op weg naar onze volgende stop. Het wordt een
lange reis maar vandaag gaat het juist om die reis en in mindere mate om het
einddoel. We willen een scenic byway rijden de ‘million dollar highway’ volgens
één van de legendes kostte het in 1920 één miljoen dollar per mijl om deze weg
te bouwen. De eigenlijke million dollar highway is maar 19 miles lang en loopt van
Silverton tot Ouray, maar meestal wordt de hele weg van Durango tot Ouray
hiermee aangeduid.
Als we van de campground af komen rijden we nog steeds in
een dichte mist en we zien de bui voor vandaag al hangen, dat wordt
waarschijnlijk weinig uitzicht onderweg. De campground ligt erg hoog op het
Mesa Verde en naarmate we dichter bij de uitgang van het park komen rijden we
ook lager en daar is het helemaal niet mistig, we hebben vannacht gewoon in de
wolken geslapen.
De route over de million dollar highway is ons aangeraden op
het usa4all forum en het is absoluut een goede tip geweest. Vanaf Durango gaat
de highway omhoog de bergen in. De weg is bijzonder goed onderhouden en het
landschap is schitterend.
We slingeren langzaam
naar boven, om ons heen zien we diverse hoge bergtoppen met sneeuw. Na
een uurtje begint het zelfs te sneeuwen op de hoogte waar wij rijden, het is
hele fijne stuifsneeuw. Als we op de eerste bergpas voor het eerst uitstappen
merken we hoe koud het is. De pas ligt op 3200 meter hoogte, we
hebben het in een dun shirt en zomerjas behoorlijk koud en pakken toch maar de
dikke truien achter uit de kast. Twee dagen geleden liepen we nog in een korte
broek in Bluff te puffen van de hitte, het kan raar gaan met dat weer.
Midden in de bergen komen we in een dal (op 2200 meter ) het dorpje Silverton
tegen, dit oude plaatsje is echt een verrassing. Silverton is een voormalige
zilver mijnbouw kamp opgericht in 1874, waar de huizen nog origineel zijn of in
die steil nieuw gebouwd. Tegenwoordig is het een zeer toeristisch dorp gericht
op de wintersport en ’s zomers op backcountry touring zoals wandelen,
mountainbiken, raften, paardrijden en jagen.
We gaan een stukje lopen en horen in de verte een oude
stoomlocomotief fluiten. De oude locomotief van de Durango-Silverton railway
rijdt hier nog steeds toeristen heen en weer. We eten een echte hamburger in de
stationsrestauratie en gaan dan weer verder op de million dollar highway. De
weg voert ons weer omhoog, nog hoger dan vanmorgen, dit keer komen we echt in
de sneeuw terecht. Pas na Ouray laten we de bergen achter ons liggen, dan is
het nog een uurtje tot de Black Canyon of the Gunnison. Deze canyon is ons
einddoel voor vandaag, het is het op twee na kleinste National Park van
Amerika.
The Black Canyon of the Gunnison is één van ruigste, steilste en meest
donkere canyons van Amerika en is 2 miljoen jaar geleden ontstaan. De wanden
van de canyon bestaan uit zwart vulkanisch gesteente en de kloof bereikt een
diepte van 600 m
terwijl deze niet breder is dan 450
m . Het zonlicht krijgt hierdoor weinig kans de wanden te
beschijnen. De rivier de Gunnison heeft in de loop der tijden de kloof steeds
dieper uitgesleten. De oorspronkelijke canyon was 80 km lang maar door een
drietal dammen ten behoeve van de watervoorziening en schone energie verkeert
slecht 20 km
nog in de oude staat, dit mooiste en diepste stuk is nu het Nationaal Park .
Het is al half vier als we op de campground in het park
aankomen en we boeken gelijk een plaatsje. We hebben nog tijd om de South Rim
te rijden van de canyon, die is maar 9 miles lang. We stoppen op de meeste overlook
punten maar slaan de echte trails over, daarvoor is het al te donker en te
koud. We schieten mooie plaatjes en krijgen telkens kriebels in de buik als we
in het diepe donkere ravijn kijken.
Op de campground zoeken we onze gereserveerde plaats op maar
daar staan inmiddels twee tentjes. Ons reserveringstrookje is verdwenen,
gelukkig is het niet vol en dus zoeken we een ander plekje om de camper te
stallen voor vannacht. We zouden gaan barbecueën maar hebben daar weinig zin in, we zijn door en
door koud en knutselen binnen wel een hapje in elkaar. Morgen weer een nieuwe
dag met nieuwe kansen op mooi weer, wie weet lopen we dan weer te puffen in
korte broek!
Vandaag gereden: 178 miles
Totale afstand: 4333 miles
Geen opmerkingen:
Een reactie posten