Mexican Hat – donderdag 11 oktober

’s Morgens nog even langs de supermarkt voor vers brood en dan verlaten we Page. De volgende bestemming is Mesa Verde National Park, maar dat is te ver in één dag. We willen niet langs de wegen jakkeren maar ook wat van de omgeving zien, zelfs als het alleen maar een verplaatsdag is. 

We nemen daarom de toeristische route, eerst 100 km via de Highway 98 en dan nog 100 km over de Highway 160. Beide wegen staan op de kaart als scenic byway, een mooie route, maar het grootste deel zijn toch echt weilanden met wat bomen, soms wat bergen maar meer niet. Tot we in de buurt komen van Monument Valley, hier verandert het landschap. We zien steeds meer zeer hoge Buttes waar Monument Valley beroemd om is.
In het verder vlakke landschap zijn deze Buttes in de skyline een heel apart gezicht. De scenic tour door Monument Valley is geweldig mooi maar gaat over een onverharde weg vol met kuilen en rotsblokken en is met een camper beslist niet te doen.

We zijn al eens in Monument Valley geweest en hebben toen de hele tour gedaan, maar dat was met een normale personenauto. We rijden er dus gewoon langs maar de Buttes die we zien vanaf de weg zijn weer buitengewoon indrukwekkend.

We rijden door naar Mexican Hat een dorpje met één straat en nog geen 100 inwoners dat zijn naam te danken heeft aan een wel heel aparte rotsformatie. Het is nog te vroeg om te stoppen voor de nacht maar we stoppen wel om langs de weg te lunchen met uitzicht op de Hat Rock.

We hebben een beetje pech door de vele bewolking, we moeten wachten met foto’s maken totdat de rotsen weer oplichten in de zonneschijn. Als we nog even door rijden komen we in Bluff, het is dan al half vier want we zitten weer in Utah dus de klok is een uur vooruit gegaan. Bluff is wel een grappig klein dorpje en ook hier staat weer een mooie rotsformatie die gekoesterd wordt door de bevolking, de Twin Rocks.






We bezoeken eerst het Bluff Fort tegenover de campground. Bluff Fort is een oude nederzetting van Mormoonse kolonisten, één van de huisjes uit 1880 is goed bewaard gebleven. Rondom dit huisje waar de Mormonen destijds een Fort hebben gebouwd met daarbinnen hun eigen huisjes staan nu een aantal replica’s die zijn ingericht met meubelen en gebruiksvoorwerpen die zijn overgebleven uit die tijd, waaronder ook de nodige gerestaureerde wagens en huifkarren. De huisjes zijn opgedragen aan de families die als eerste kolonisten in het fort gewoond hebben. Nazaten van deze kolonisten wonen nog steeds in Bluff en de omgeving.

Na dit stukje geschiedenis gaan we naar de campground tegenover het Bluff Fort, maar daar is geen plek meer voor onze RV, dit is de eerste keer in onze vakantie dat we dat meemaken en dat nog wel in zo’n klein gehuchtje. Eerlijkheidshalve moeten we wel vertellen dat deze campground maar over 15 plaatsen beschikt, dus de spoeling is dun. Gelukkig zijn er nog twee campgrounds hier en de volgende heeft nog ruim voldoende plaatsen over. We boeken een plaatsje voor één nacht en gaan rustig in het zonnetje zitten bijkomen van de lange reis.
We vragen ons wel af hoe de inwoners van dit plaatsje genoemd worden, volgens ons zijn het Bluffers !

Vandaag gereden:   175 miles

Totale afstand:   4016 miles